Beteja e Bezhanit

Beteja e Bizhanit
Pjesë e Luftës së Parë Ballkanike
Princi i Kurorës Konstantin duke parë armët e rënda që granatonin Bizhanin, nga Georges Scott.
Data 4-6 mars (S.V. 19-21 shkurt) 1913 Vendodhja Bizhan, Vilajeti i Janinës, Perandoria Osmane (tani Greqi) 39°33′58″N 20°53′33″E / 39.56611°N 20.89250°E / 39.56611; 20.89250 Pasoja Fitorja greke Kapja e Janinës Përfundimi i Luftës së Parë Ballkanike
Palët pjesëmarrëse
Greqia	Perandoria Osmane
Komandantët dhe udhëheqësit
Princi i Kurorës Konstantin Konstantinos Sapunxakis	Esad PashaStampa:Surrendered (Rob lufte) Vehip PashaStampa:Surrendered (Rob lufte)
Njesitë e përfshira
Ushtria e Epirit	Korpusi i Janinës
Fuqia ushtarake
4 divizione këmbësorie 41,000 ushtarë 1 brigadë kalorësie 1 regjiment kalorësie 105 armë	4 divizione këmbësorie 35,000 ushtarë Numër i panjohur i parregullsive 162 armë
Viktimat dhe humbjet
500 të vrarë dhe të plagosur[1]	2,800 të vrarë[1][2][3] 8600 të kapur 1000 oficerë, 32000 ushtarë u dorëzuan dhe 108 armë u kapën[4] [a][5] Gjithsej: 44,508

Beteja e Bizhanit (greqisht: Μάχη του Μπιζανίου Máchi tou Bizaníou; turqisht: Bijan Muharebesi) u zhvillua në Epir më 4-6 mars (S.V. 19-21 shkurt) 1913. Beteja u zhvillua midis forcave greke dhe osmane gjatë fazave të fundit të Luftës së Parë Ballkanike dhe u përfshi rreth kalasë së Bizhanit, që mbulonte afrimet drejt Janinës, qyteti më i madh në rajon.

Në fillim të luftës, ushtria helene në frontin e Epirit nuk kishte numrat për të nisur një ofensivë kundër pozicioneve mbrojtëse të projektuara nga gjermanët në Bizhan. Megjithatë, pas përfundimit të fushatës në Maqedoni, shumë trupa greke u zhvendosën në Epir, ku komandën e mori vetë princi i kurorës Konstantin. Në betejën që pasoi, pozicionet osmane u thyen dhe Janina u pushtua. Pavarësisht se kishte një avantazh të lehtë numerik, ky nuk ishte faktori vendimtar në fitoren greke. Përkundrazi, "planifikimi i ngurtë operacional" nga grekët ishte kyç pasi i ndihmoi ata të zbatonin një sulm të mirëkoordinuar dhe të ekzekutuar që nuk u la kohë forcave osmane për të reaguar.^[3] Për më tepër, bombardimet e pozicioneve osmane ishin më të rëndat në historinë botërore deri në atë kohë.^[6]

1. ^ ^{a b} Hall (2014), f. 153.
2. ^ Hooton (2017).
3. ^ ^{a b} Erickson (2003), f. 304.
4. ^ ^{a b} Military Museum of War 1912-13 - History.
5. ^ Like Today on 21/02/1913.
6. ^ Joachim G. Joachim, Bibliopolis, 2000, Ioannis Metaxas: The Formative Years 1871-1922, p 131.

Gabim referencash: Etiketat <ref> ekzistojnë për një grup të quajtur "lower-alpha", por nuk u gjet etiketa korresponduese <references group="lower-alpha"/>